- bihiss
- f. və ə. hissiz, duyğusuz, huşsuz, bihuş
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
bihiss — z. <fars. bi. . . və ər. hiss> Hissiz. Bihiss halda uzanmaq. – Biçarə kişi bircə onu bildi ki, gücü gəldikcə «Vay dədə, vay!» – deyib, bihiss yerə yıxıldı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bîhiss — (F. A.) [ ﺲﺣ ﯽﺑ ] hissiz, duygusuz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
məktəbdar — is. <ər. məktəb və fars. . . . dar> köhn. Keçmişdə xüsusi məktəb açıb orada dərs deyən adam. . . Övladımızın tərbiyə və təlimi bilkülliyə üsuli təlimdən bixəbər və adabi tərbiyədən bihiss olan məktəbdarların əlində idi. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti